don’t you know it’s alright?

pişmanlık denizinde tam boğulmak üzereyken, kurtuldum. hayır, kimse gelip suni teneffüs falan yapmadı. belki bazı şeyler beni karaya sürüklemiş olabilir tabi. ağladım, sızladım, titredim, kustum ve sonunda kurtuldum. kendime gelip ayağa kalkmaya çalışırken, bir kaç kişi, ellerinde battaniyeleriyle yardıma koştular. kaybettiğim bilincimle karşılaştım. ismimi bile unutmuştum, hatırladım. battaniyelerime sarındım ve ayağa kalktım.

suyun yüzeyinde kendi halimde kulaç atarken bacaklarımdan tutup beni dibe çeken tuhaf suratlı balığı unuttum nihayet. yüzü gözlerimin önüne gelir gibi oluyor ama, ı ıh. kendimi koruma psikolojime bazen ben bile şaşırıyorum. bütün suçu başkalarına yüklemeyecek kadar saygı duyuyorum kendime. ve affedecek kadar seviyorum kendimi.

teşekkürler freud!

başka denizlere dalma zamanıdır şimdi. neşeli bir bikini giyip yüksek bir kayalıktan hiç korkmadan atlama zamanıdır. dibe dalıp kum çıkarma, dalgalarla oynaşma, mercanlarla barışma zamanıdır.

ne sandınız ki?
öleceğimi falan mı?