omo matik

camı açtım,
tam karşımda eşşek kadar bir ay!

- ''iyi misin?''dedi.

evet, iyiydim. bütün gün ortalığı toparlamış, bulaşıkları yıkamış, çamaşırları renkli ve beyaz olarak ikiye ayırmıştım. oysa ki beyaz da bir renkti ve hatta renklerin en güzeliydi. omo müşteri hizmetlerini arayacaktım ki, eve gelen son telefon faturasını hatırlayıp vazgeçtim.

- ''çamaşırdır kirlenir, omoyla temizlenir. boşver!'' dedi ay.
- ''çünkü kirlenmek güzeldir!'' diye yapıştırdım lafı.

evet, güzeldi.arkasından sıcak bir duş alırdın. ruhunun değil, sadece bedeninin temizlendiğini farkederdin. susardın. en fazla...ağlardın!

- ''ağlamak sana yakışmıyor, biliyor musun?'' dedi ay.
- ''ağlamıyorum ki, gözüme granüllerden biri kaçtı.'' dedim.

kapadım camı.