kasabanın en umursamaz kızı

sakin bir kasabadayım.

gün doğarken uyanıp güneşi içime çekiyorum. kasabanın kahvesinde yaşlı ve bastonlu amcalarla birlikte çay içip gazete okuyorum. ruhum emekli oldu. umrumda değil! bahçelerden dalında şeftali koparıp, sularını üzerimdeki tişörte akıtarak yiyorum. umrumda değil! kimseciklerin olmadığı ıssız bir sahil buldum, orada çırılçıplak güneşleniyorum. belki civarda beni görebeilecek bir kaç kişi vardır. umrumda değil!

gece tavandaki yıldızları defalarca sayıyorum ve her seferinde farklı çıkıyor.
en son 372 çıktı.
bir artıp bir azalıyor yıldızlar.

uyuyamıyorum...
bana bir masal anlatsana andersen dede?