küçük bir kız çocuğuyken henüz, yani hayat çok daha güzel ve çok daha eğlenceliyken, babası işten eve dönerken küçük kıza ve abisine kinder sürpriz alırdı. hani şu içinden oyuncak çıkan çikolata yumurtalardan. nedendir bilmem, o zamanlar bu yumurtalar sanki çok pahalıymış, babası, abisi ve küçük kıza, bu yumurtaları almak için çok fazla çalışmak zorunda kalmış gibi gelirdi. belki de o zamanlar gerçekten görece pahalıydı o yumurtalar.
ve küçük kız, işte bu yüzden, doğru düzgün sevinemezdi bile.
zaman geçti,
küçük kız büyüdü. yani hayat, artık o kadar güzel ve o kadar eğlenceli değildi.
babası, artık küçük bir kız olmayan kıza sürpriz yumurtalardan almıyordu elbette. hem artık küçük bir kız olmayan kız, çikolata yemek istiyorsa, kendisi çalışsın ve alsındı.
artık küçük bir kız olmayan kız, marketin önünde yere oturmuş, incik boncuk satan küçük kızı görünce bunlar geçti aklından. markete girip bir kaç tane kinder sürpriz yumurta aldı ve küçük kıza verdi.
- bak,
dedi artık küçük bir kız olmayan kız.
- ben küçük bir kızken, babam bana bunlardan alırdı. ben çok severdim. içinde oyuncağı da var hem. hadi aç bakalım, ne çıkacak?!
küçük kız, artık küçük bir kız olmayan kıza baktı, teşekkür etti. sonra gülümseyerek dedi ki.
- benim hiç babam olmadı.
ve yumurtadan, pervaneli sarı bir helikopter çıktı.
keşke gerçek bir baba çıksaydı...