Salı, Eylül 02, 2008

daha mutlu olamam


hayat, hiç olmadığı kadar muhteşem. ufak tefek kusurları yok değil ama ben bu hayatı böyle sevdim. kedim de şaşı mesela ama kafamı göbeğine gömüp uyuyacak kadar çok seviyorum o'nu. kaldı ki benim de ayaklarımdaki serçe parmaklarımın tırnakları yok gibi bişey mesela. herhangi bir şeyi, olduğu gibi kabullenip gerçekten sevmek, o şeye verebileceğiniz en güzel hediyedir. en az, bir kaç ay sonra açmaya başlayacak nergisler kadar güzeldir hem de.




bozcaada'daki adonis pansiyon'da kalanlardan, cumartesi gecesi çıkardığımız seslerden kaynaklanan verdiğimiz geçici rahatsızlıktan dolayı özür dileriz. ama en kısa zamanda yine yapacağız. çünkü mutluluk paylaştıkça çoğalır.




teşekkür ederiz.