hayat çok tuhaf. üstelik vapurlar bile sıradan kalıyor bazı şeylerin yanında. mesela, bir an için hiçbir şeye sahip değilken, bir anda her şeye sahip oluyorsun. öyle ki, daha evvel gözüne batıp seni rahatsız eden birtakım küçük eksiklikler, artık herhangi bir önem arzetmiyor. ve buna sadece dokunmasını bilen bir adamın dokunuşu neden olabiliyor.
- çok güzel olduğunu söylemiş miydim?
söylemiştin. o gece söylemiştin. ama yüzlerce kez de söylesen, ben bıkacak gibi değilim.
Çarşamba, Kasım 05, 2008
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)